بدترین سن برای آموزش دادن زبان انگلیسی در چند سالگی است

همین که نوپا به عالم می آید، بعضی بابا و مادر‌ها اپ یادگرفتن زبان را قبل از هر چیزی در حق تقدم فراگیری‌هایش قرار می دهند. آن‌ها فارغ از تدبیر از سن مطلوب آغاز یادگرفتن زبان دوم طفل را خیلی زود در اپ آموزشی زبان قرار می دهند و حتی پیش از آنکه طفل بتواند زبان اولیه یا این که زبان مادری خویش را عالی کلام نماید با گویش دیگری آشنا میشود. درین در میان می باشند والدینی که هرمورد به طور غیر وابسته با یک گویش خاص با بچه حرف می‌نمایند البته حقیقتا سن مطلوب آغاز یادگیری زبان دوم چه هنگامی میباشد و یادگیری گویش دوم چه کمکی به توانمندی نوپا می‌نماید؟ مزایا و معایب فراگیری گویش دوم چه چیزهایی میباشد؟

احاطه بر زبان اولیه شرط آغاز زبان دوم
در یادگرفتن زبان دوم به نوباوه نکته مهم این میباشد که بایستی  zabannew  گویش مادری یا این که گویش اولیه برای نوباوه کاملا جا بیفتد و به عبارت دیگر نوپا اشراف بی نقص بر زبان مادری داشته باشد. کودکانی که هنوز برخی حروف را به مکان هم به کارگیری می‌نمایند، کلام خاصی را نمی‌توانند تلفظ نمایند و برخی عبارات را جا‌به‌جا ادا می‌نمایند برای فراگیری زبان دوم مهیا نیستند. در واقع گویش مادری یک توانگری برای یادگیری زبان دوم مهیا می‌نماید به این ترتیب کودکی که در زبان اولیه خلل داشته باشد نمی‌تواند در یادگیری گویش دوم چیره فعالیت نماید. یادگرفتن بی‌موقع زبان دوم منجر می‌گردد هم یادگرفتن گویش نخستین با تانی یار باشد و هم یادگرفتن گویش دوم وقت گیر‌خیس گردیده و دیرآموزی رخداد بیفتد.

تداخل زبانی در اطراف دو زبانه
شواهد فراوانی در مشت میباشد که نشانه میدهد در یک مغز دوزبانه سیستم مرتبط با هر دو زبان حتی وقتی که صرفا یک زبان به شغل برده میگردد، فعال می‌باشند و براین اساس وضعی پدید میاید که یک سیستم بند روش سیستم دیگر میشود به این ترتیب به صورت معمول در دور و اطراف‌های دوزبانه‌ای که یک گویش پیروز وجود ندارد تداخل یادگیری واقعه میفتد. برای مثال در‌صورتی‌که تلفظ برخی از لغات در یک گویش برای نوباوه مشقت بار باشد حتی ممکن میباشد در دیکته‌نویسی در گیر اختلال گردد. معمولا در طیف خردسال ها دوزبانه نقص‌ قرائت و تایپ کردن بیشتر میباشد. ازآنجاکه نقص‌ یادگیری با هوش خردسالان هیچ ارتباطی ندارد در کودکانی که زبان مادری پیروز نشده و یادگرفتن زبان دوم و سوم زودهنگام آغاز شد‌ه‌است مشکل یادگیری بیشتر چشم می شود. در‌این‌حالت‌ دامنه عبارات نوپا محصور میباشد چون از هر زبان یک‌سری لغت در دست دارااست و گستردگی کلمات در یک زبان برایش کفاف نمیدهد.

شایسته ترین سن استارت یادگیری گویش دوم
پیش‌بینی می شود نوباوه میان 3 تا5/3 سالگی به زبان مادری احاطه پیدا نماید و عبارات و حروف را ریلکس ادا نماید به این ترتیب از این سن می‌قدرت نادر‌نادر گویش دوم را وارد کرد. ولی چنانچه کودکی 4 یا این که 5 سال داراست و هنوز در ذکر لغات نقص‌ دارااست برای یادگیری زبان دوم فراهم وجود ندارد براین اساس نمی‌قدرت تنها سن را واحد سنجش قرار اعطا کرد. فقط ترازو قابل توجه بضاعت و توان نوباوه در اظهار‌کرد‌وگو به زبان مادری و زبان اولش میباشد. از آن جا که جای زبان اولیه در مغز با جای زبان دوم در مغز مختلف میباشد و فراگیری زبان اولیه ناحیه خاصی را در مغز فعال می‌نماید و فراگیری زبان دوم در یک حیطه دیگر میباشد، این بسیار اصلی میباشد که بچه به توان و رویش بیشتری هم از نگاه عصبی‌شناختی و هم از لحاظ دیوانه و گفتاری رسیده باشد تا بتوان با باور بیشتری به فراگیری گویش پرداخت.

شاید 5سالگی سن قابل قبولی باشد
در خصوص فرصت ظریف شروع یادگرفتن زبان دوم نسبتاً توافق نظری نیست ولی کلاً احتمالا شما پدر و مادر نیز با دقت به مطالب تیتر گردیده بدین فیض رسیده‌ايد که خوب میباشد خردسال ها برای یادگیری زبان دوم زیر فشار قرار نداشته باشند و تا پیش از اینکه در گویش نخستین، توسعه و گسترش مایحتاج را نکرده‌اند به یادگیری زبان دوم نپردازند ولی در صورتیکه بتوان براساس فیزیولوژی تن به‌این مورد نگاه کرد در تعیین گویش دوم 5 سالگی سن بسیار خیر و خوبی میباشد چون حنجره زمان هماهنگی مایحتاج را داراست و خردسالان سریع‌خیس زبان زبان دوم را حافظه میگیرند. پدر و مادر می بایست دقت داشته باشند شدت و معیار یادگیری زبان دوم اساسی وجود ندارد بلکه استارت آن اصلی میباشد. عالی میباشد این آغاز قابل انعطاف و آرام باشد همین سبب می‌گردد انگیزش هیجانی برای یادگیری گویش دوم در نوباوه بیشتر خواهد شد.

تداخل زبانی چه مشکلا تی تولید می‌نماید؟
تداخل زبانی و محدودیت در دامنه لغت ها مشکلاتی را ساخت و ساز می‌نماید. از آن جا که این خردسالان مانند بقیه کودک ها نمی‌توانند منظورشان را به راحتی منتقل نمایند. به همین برهان ازگروه همسالان طرد می شوند می‌نمایند. از سوی دیگر هنگامی خویش نوباوه متوجه می‌گردد که در جابجایی پیام خلل داراست،‌ خویش به خویش گوشه‌گیری می‌نماید بدین ترتیب این نوپا خجالتی خواهد بود و عزت نفس و خودبا‌وری زیر‌تری خواهد داشت. اختلال دیگری که‌این کودک ها پیدا می‌نمایند این میباشد که ذکر خویشتن‌شان ضعیف میگردد و نمی‌توانند پیامی به دور و بر جابجایی بدهند و این ایراد، پختگی رفتاری‌، مهارت‌های اجتماعی و هوش هیجانی و عاطفی آن ها را ضعیف می‌نماید.

خاطر دریافت کردن گویش دوم چه مزیت‌هایی داراست
کسانی که زبان دوم را حافظه میگیرند دیرتر مبتلا آلزایمر می گردند و در شغل های‌شان اعتنا متعددی دارا هستند و توان بیشتری برای یادگیری زبان سوم دارا هستند. با یادگیری گویش‌های دیگر درصد به کارگیری از مغز فراتر می‌رود و توانمندی مغز ارتقا مییابد. تربیت بچه دوزبانه مزایای اکثری هم به همپا دارااست. مطالعات نماد داده کودکانی که با بیش تر از یک زبان حرف می‌نمایند در حل خطاها و ابتکار عمل فکری خوب شغل می‌نمایند. هوشیاری خیالی موردنیاز برای تغییر و تحول فی مابین 2 گویش به توسعه و گسترش مهارت‌ها در اشکال کار‌های خیالی سبب می‌گردد. این کودک ها آمادگی اعتنا انتخابی هم دارا هستند یعنی بضاعت تشخیص و تمرکز روی اطلاعاتی که اصلی میباشند و این از حاصل پندار درباره ی 2 زبان میباشد.

فارسی مهمترین میباشد
فراگیری زبان می بایست به وسیله یک کارشناس و مبتنی بر سیستم مطلوب باشد. ساعت‌ها و جلسات فراگیری گویش دوم و طرز استفاده آن تماما اکانت گردیده‌است به همین استدلال پدر و مادر نا‌آشنا به‌این دستور ممکن میباشد نتوانند مربیان نیکی برای فراگیری گویش به طفل‌شان باشند. البته آن ها میتوانند با تشویق طفل به یادگیری و مدد از وی، عشق نوباوه را به یادگرفتن زبان و فرهنگ و تمدن دیگر بیشتر نمایند. صرفا سفارش اصلی به پدر و مادر این میباشد که انتظارشان از فرزندشان به اندازه توانمندی وی باشد و هر وقت حس کردند فرزندشان به زبان نخستین مسلط میباشد مبادرت به یادگرفتن زبان دوم نمایند. پدر و مادر بایستی زبانی که نوباوه بیشتر با آن درخصوص میباشد و در واقع زبان استفاده کننده فرزند را مدنظر قرار داده و آن را به طورکامل یاددادن دهند. به صورت نمونه پدر و مادر فارسی گویش در صورتی جایی می روند که گویش اساسی‌شان آلمانی میباشد می بایست کوشش نمایند در منزل‌عبارات آلمانی به عمل ببرند.

https://zabannew.ir